مناجات با خدا

مناجات با خدا

خطا از من است، می دانم

از من که سالهاست گفته ام " ایاک نعبد"

امــــــــــــــــــــــــــا

تلنگر رازمجنون

یادمه بچگیام وقتی میرفتم سر مزار...
سعی میکردم پام روی قبرا نره.......
تا رو یکیشون میرفتم....سریع چشمامو میبستم...تو دلم براش صلوات میفرستادم.....
     
      چندسال گذشت....

               من بزرگتر شدم....

                          مرده ها بیشتر....

                               قدیمی ها پوسیده تر....

                                   جدید ها باسنگ قبرای شکیل تر....

نمیدونم امروز پام روی چندتا قبر رفته...!!برای چندتا یادم رفته صلوات بفرستم....

هم صحبتی با شهدا

امروز پنجشنبه بود و دلم برای هم صحبتی با شهدا حسابی تنگ.. با خود گفتم جایی بروم که مرحمی باشد برایم.. روح خسته ام را به دارالشفای عشاق رساندم..  آنجا هیچ آشنای خونی ندارم که بر سر مزارش بروم.. در گلزار قدم می زنم نگاهم را به سنگ مزار ها خیره می کنم و شهیدی را برای هم صحبتی انتخاب... می نشینم و با او درد دل می کنم... و چه حس لذت بخشی.. تو باشی و شهیدی که غریبه آشناست..

کسی که میدانی خریدار حرف هایت می شود.. سرتاپا حواسش به توست..

دغدغه هایت را می فهمد..

برایت برادری می کند هرچند برادر خونی ات نباشد.. شاید او را نشناسی ولی همین که بدانی شهید است و پیش خدا چه آبرویی دارد برای تو کافی ست..