سودای بازگشت
شنبه, ۱۸ بهمن ۱۳۹۳، ۱۲:۵۱ ب.ظ
رازمجنون/
انجمنی که بعد از حمله به اسلام اینک "خط امام" را نشانه گرفته است...
سخن را بی مقدمه پی بگیریم و با استعانت از تاریخ به تحلیل محتوای عملکردی و چارچوب گفتمانی جریانی دانشجویی بپردازیم که در سالیان گذشته به سبب اقدامات خلاف عرف و ساختارشکنانه، چوب توقیف به پیکره ی خود زد و اکنون بعد از گذراندن دوران رکود و انزوا سعی در بازسازی مجدد پایه های تشکیلاتی خود دارد.
تشکلی که سالیانی چند با استفاده ابزاری از عنوان رفیع " اسلام" در تشکل انجمن اسلامی دانشجویان، مانور سیاست زدگی به راه انداخت و به نام اصلاحات بر طبل افسادات دانشگاهی کوبید ، اینک سودای بازگشت در سر می پروراند!
اینار نه با نام اسلام، که "پیروان خط امام" گشته اند!
در شرح این بحث نکاتی وجود دارد:
1-به حقیقت فضای فعال و پرجوشش دانشگاهی جز در سایه ی تکثرگرایی فکری و وجود چندصدایی نمیتواند به عنوان موتور محرکه و اهرم توانمند ساز مطرح باشد و جز با بهره جویی از این اصل نمی توان شاهد پویایی محیط های دانشگاهی بود. آن چیز که در این باره بدیهی به نظر میرسد وجود چارچوب ها و قواعدی خاص است که مبتنی بر آنها برای چگونگی و نحوه ی فعالیت های دانشگاهی -به جهت جلوگیری از ایجاد آنارشیم و نظام گسستی- حد و مرز تعیین می شود.
حال بی توجه به این چارچوب ها شاهد آن بوده ایم که محیط حساس دانشجویی گاها آلوده به ورود توده های بدخیمی بوده است که نه تنها رسمیتی برای این حدود قائل نبوده اند که حتی در موارد بسیار ،چارچوب ستیزانه عمل کرده اند.
مصداق بارز این تشکل های هنجارشکن ،طیف علامه ی دفتر تحکیم وحدت بود که بعد از اقدامات رادیکالی خود در سالیان پیش(اهانت به مقدسات ، اقدام علیه نظام حاکم، ترویج سوپر پارادایم لیبرالیسم در عرصه ی فرهنگ ، اقدام علیه امنیت ملی و... ) در طی یک غربالگری از محیط های دانشگاهی سراسر کشور زدوده شد. تشکلی که به جای همراهی با دانشجو و دانشگاه، سمند سیاست زدگی زین کرد و ائتلاف با ضدانقلاب عطای آرمان گرایی دانشجویی را به لقایش بخشید و بی خردانه خرقه ی سهم خواهی از قدرت و ثروت به تن کرد.
2-بعد از اضمحلال گفتمانی و شنیدن "نه" قاطع از سوی اکثریت قانون مدار در دانشگاه، پسماندهای جریان مورد اشاره جهت بازگشت به عرصه ی فعالیت های دانشجویی رو به تاکتیک های نخ نمایی می آورند که در بوته ی نقد بسیار سست و کم وزن به حساب می آید.
از جمله ی آنها میتوان به "خود مشروع سازی واژگانی" اشاره کرد. طیف علامه انجمن اسلامی دانشجویان که با اقدامات خرابکارانه و قانون شکانه ی خود اقدام به برکندن لباس مشروعیت از بدنه ی تشکیلاتی خود کرد اینک در تعدادی از دانشگاه های کشور -از جمله دانشگاه علوم پزشکی اهواز- در تلاش است زیر سایه ی واژه های مشروع - در این مورد "پیروان خط امام" - با اصرار و مداومت بر مواضع فوق رادیکال خود موفق به برداشتن مهر "باطل شد " از تارک تشیکلات خود شود!
اعمال تغییر در عنوان تشکل در عین ثبوت اعتقادی و فکری، استراتژی اصلی مردودین سیاسی - فرهنگی جهت به سلامت گذر کردن از گذرگاه صدور مجوز مجدد است . آنهایی که امروز عوام فریبانه علم "امام"ره را برافراشته اند و نشان تقلبی پیروی از خط این فقید فرزانه را به گردن آویخته اند پر از "مواضع پارودکسیکالی" هستند که اشاره ی متقن و مستند به آنها می تواند به حسن قضاوت در خصوص اوج فریب کاری این افراد کمک کند. بدیهی است در صورت نیاز و در آینده ای نزدیک اقدام به انتشار عمومی این اسناد خواهیم کرد تا جامعه ی فهیم دانشجویی ،خود به قضاوت در این خصوص بنشیند.
3_نکته ای حایز اهمیت که بایستی به آن توجه ی ویژه نمود لزوم ورود جدی و قاطعانه و همراه با آینده نگری از سوی مسئولین محترم دانشگاه است که راه را بر هر گونه التهاب آفرینی در دانشگاه سد کنند.
مسئولین دانشگاهی خود واقف به این حقیقت هستند تشکلی که سالیان گذشته به هردلیلی مورد انحلال واقع شد جز در صورت تغییر گسترده ی ماهوی نمی تواند به حیات دوباره دست یابد و مسلما اذن میدان دادن به کسانی که به جای چرخش اعتقادی ، ماسک خود را تعویض کرده اند و قلدرمابانه و باافتخار از کارنامه ی سیاه خود یاد می کنند دهن کجی آشکار به قانون است و برخورد سلیقه ای و گزینشی با خطوط قرمز محیط های دانشگاهی نه تنها به آرامش فضا کمکی نخواهد کرد که خود باب التهاب و تنش را می گشاید.
شایان ذکر است در طول سالیان گذشته از سوی برخی از احزاب سیاسی شاهد اجاره کردن برخی از تشکل های دانشجویی معلوم الحال در جهت تایید سیاست های خود بوده ایم که از طریق حمایت گسترده از اینها بتوانند پایگاهی برای خود در دانشگاه ها دست و پا کنند! همان طور که در گذشته طیف منحله ی علامه در اجاره ی حزب منحله ی مشارکت قرار داشت - و اساسا هر آنچه از سیاسیون خارج دانشگاهی می شنیدند سمعاً و طاعتاً جواب می گفتند - امروز نیز شاهد برده داری مدرن احزاب و رونمایی از دانشجویانی هستیم که تحقق مطالبات یک جناح سیاسی را در محیط مقدس دانشگاه دنبال می کنند.
اعمال فشار بر مدیران دانشگاه ها جهت اعطای مجوز فعالیت به این افراد قصه ای تکراری است که شایسته است مسئولین با درایت دانشگاهی بدون تاثیرپذیری از مراکز فشار به گونه ای در خصوص این مدعیان خط امامی تصمیم گیری کنند که مصالح دانشگاه تامین گردد و در این راه مسلماً از حمایت قاطع پیکره ی اصلی دانشجویی نیز بهره مند خواهند شد.
و در این بحث ناگفته های بسیار است...
عرفان مردانی
فعال دانشجویی
دانشگاه علوم پزشکی اهواز