ای عــزادارن بـیـایــیــد،مــاه غــم،مــاه عــزاست
مــاه گــریـــه در عــزای حـضـرت خـــون خـــداست
در مُـحـــرّم،مُـحـــرِم بـــزم عـــزا گـــردیــده ایــم
ایـن سیـاهـی هـای هیئت،روشنـی قـلب مـاست
هر کسی لایـق نمی گـردد کـه بـاشد سیـنـه زن
بـُـردن نــام حسیـن،تــوفـیـق عُـظـمـای خــداست
بـــا دعــای حضـرت زهـــرا بــه هـیـئـت آمــدیــم
مـجـلـس اربـــاب مــا بــرتــر ز عـرش کـبــریـــاست
نـــام زهـــرا،مـــادرش،اذن دُخــول هـیـئـت است
نـام او در هـر زمـان که می بریم،مشکل گشاست
از تـــمـــامِ مــــا عــــزاداران پـــذیـــرایـــی کـنــد
ایـن لـبـاس مشکی مـا هـدیـه ی خـیـرالنسـاست
مـــا اگــر چــه بــــا تــمــام روسیــاهــی آمـدیــم
اشک های چشممان،شوینده ی جُـرم و خطاست
قطــره ی اشکــی اگــر ریـزد ز چـشـم نــوکــرش
بــر خــود آقـــا قـسـم،زهــرا ز دست او رضــاست
ای عـــزادار حـقـیـقــی،مــهـــدی صـاحـب زمـــان
از غــم جــدّ غــریـبـت،سیـنــه ات مــاتـمـسـراست
کِـی می آیـی بــا شـعــار یــا لـثــارات الـحـسـیــن
بــر لـبــان شیـعـیــان تـــو همیـشـه ایــن دعــاست
مـهـــدیِ زهـــرا بــیـــا،ای یــــاور درمــانــدگـــان
می بــرم نـــام تــو را در هــر مکـان و هــر زمـان
شاعر:آرش علیزاده